خؤلة
لغتنامه دهخدا
خؤلة. [ خ ُء ل َ ] (ع اِ) خویشی از جانب مادر. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). یقال : «بینی و بینه خؤلة» ویقال «خال بین الخؤلة». (از منتهی الارب ). || ج ِ خال . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ).
