خوک خور

خوک خور. [ خوَرْ خُرْ ] (نف مرکب ) خورنده ٔ خوک . آنکه گوشت خوک خورد :
گر مدح بانوان ز پی سیم و زر کنند
زنار کفر خوکخوران طیلسان اوست .

خاقانی .

|| (ن مف مرکب ) خوک خورده . || آنچه خوک خورد. غذای خوک . خوک خورد.