خویشتن بیزار

خویشتن بیزار. [ خوی / خی ت َ ] (ص مرکب ) از خود آزرده و متنفر. (ناظم الاطباء) :
به نکته گیری ناموس روستایی طبع
بلب گزیدن و افسوس خویشتن بیزار.

عرفی (از آنندراج ).