خویشتن خواهلغتنامه دهخداخویشتن خواه . [ خوی / خی ت َ خوا / خا ] (نف مرکب ) خودخواه . خودپسند. آنکه خود را برتر از همه انگارد و همه چیز را برای خود خواهد. متکبر.
