خویش دان

خویش دان . [ خوی / خی ] (نف مرکب ) خودشناس . (یادداشت مؤلف ) :
بمرواندر بسی دیدم جوانان
دلیران جهان کشورستانان
ببالا همچو سرو جویباری
بچهره همچو باغ نوبهاری
از ایشان شیرمردی خویش دانی است
کجا در هر هنر گویی جهانیست .

(ویس و رامین ).