خویش پرست

خویش پرست . [ خوی / خی پ َ رَ ] (نف مرکب ) خودپرست . متکبر. خودخواه . (یادداشت مؤلف ) :
با چو تو روحانیی تعلق خاطر
هر که ندارد دواب خویش پرست است .

سعدی .