خیانت پسندلغتنامه دهخداخیانت پسند. [ ن َ پ َ س َ ] (نف مرکب ) دوستدار خیانت . آنکه از خیانت روگردان نیست : شنیدم که با بندگانش سر است خیانت پسند است و شهوت پرست .سعدی (بوستان ).
