خیده
لغتنامه دهخدا
خیده . [ دَ / دِ ] (ن مف ) کج شده . خمیده . خم گردیده . (ناظم الاطباء) :
الا تا ماه نوخیده کمان است
سپر گردد مه داه و چهارا.
|| حلاجی شده . (ناظم الاطباء) :
جهان آتش وجودت پشم خیده
نمانده پشم ز آتش آرمیده .
الا تا ماه نوخیده کمان است
سپر گردد مه داه و چهارا.
ابوشکوربلخی .
|| حلاجی شده . (ناظم الاطباء) :
جهان آتش وجودت پشم خیده
نمانده پشم ز آتش آرمیده .
عطار (از آنندراج ).