خیمه بر سر انداختن
لغتنامه دهخدا
خیمه بر سر انداختن . [ خ َ / خ ِ م َ / م ِ ب َ س َ اَ ت َ ] (مص مرکب ) کنایه از مضطرب گردانیدن است . (آنندراج ) :
قهقه ٔ شیشه طبل کوچ زند
هوش را خیمه برسر اندازد.
قهقه ٔ شیشه طبل کوچ زند
هوش را خیمه برسر اندازد.
عرفی (از آنندراج ).