داج

داج . [ داج ج ] (ع ص ، اِ) صاحب اقرب الموارد گوید: الداج فی الاصل اسم فاعل ثم استعمله العرب للجمع کما استعملو الحاج . خر و اشتر بکرایه دهنده . (منتهی الارب ).مکاریان . مکاری . (برهان ). || خربندگان و پیادگان شحنه و بازرگانان . (از شرح قاموس ). سوداگران . تاجران . || اعوان . (منتهی الارب ). مددکاران . || تابعان حاج . (آنندراج ). الدّاج اتباع ُ للحاج کالخدم الارض ؛ ای یدبون و یسعون فی السفر. (اقرب الموارد). الذین یتبعون الحاج ؛ ای الغلمان . (مهذب السماء). و منه الحدیث ، هؤلاءالدّاج و لیسوا بالحاج . (منتهی الارب ). ج ، داجون و داجه . (اقرب الموارد).