دادبالالغتنامه دهخدادادبالا. [ دِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) اعتدال قد و موزونی بالا و قامت و آن را دادبود نیز گویند و دادوند، به معنی معتدل که اعتدال داده شده باشد. (انجمن آرا). درستی و اندازه ٔ بالا و سرتاپا که دادوند هم گویند.
