دارانی

دارانی . (اِخ ) عبدالرحمن بن احمدبن عطیه دارانی دمشقی مکنی به ابوسلیمان از اکابر عرفا و رجال طریقت و مشایخ شام که در میان این طبقه مسلم خاص و عام و به کثرت فضل و زهد و تقوی معروف است . وفات او را بین سالهای 203 و 224 هَ . ق . بروایات مختلف نوشته اند. نسبت او به دیهی بنام داریا است که از دهات غوطه ٔ دمشق بوده و مولد و مسکن و مدفنش همانجا است و اکنون خاک او زیارتگاه مردم است . این نسبت دارانی به داریا[ ی یا ] برخلاف قیاس است (ریحانة الادب ). هجویری درباره ٔ وی گوید: وی را کلام لطیف است اندر معاملات و حفظ قلوب و رعایت جوارح . (کشف المحجوب ).