دارمی

دارمی . [ رِ ] (اِخ ) احمدبن سعیدبن نصربن سلیمان سرخسی درنیشابور بجهان آمد. فقیه مشهور و محدث نامداری بود. در سفرهای خود از نصربن شمیل و علی بن حسین بن واقد و دیگر اکابر استماع حدیث کرده و دربغداد بروایت آن اشتغال ورزیده است . و در پایان عمربه نیشابور آمده و در سال 253 هَ . ق . همانجا درگذشته است . (از ریحانة الادب ج 2 بنقل از تاریخ بغداد).