دار شش در

دار شش در. [رِ ش ِش ْ دَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از دنیا و عالم سفلی به اعتبار شش جهت . (برهان ) :
برو ترک این دار شش در بگو
بیا دست از این مار نه سر بشو.

خواجو.