داسخاله

داسخاله . [ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) جاخشوک . داستخاله . داستگاله . داستغاله . داسغاله . داسکاله . داسگاله . به معنی داس کوچک است که بدان علف و تره بُرند. داس کوچک باغبانان . (برهان ). داس کوچک که بدان سبزه و تره درو کنند و درخت تاک و امثال آن بپیرایند. (لغت محلی شوشتر نسخه ٔ خطی ) :
بمنجنیق بلا پشت عیش من بشکست
بداسخاله ٔ غم کشت عمر من بدرود.

جمال الدین عبدالرزاق .

|| عصای سرکج . (برهان ).