داماءلغتنامه دهخداداماء. (ع اِ) دریا. (نصاب ). دریا و اصل آن دوما به فتحتین یا به سکون واو است . (منتهی الارب ). دأماء. دأمّاء. یم . بحر. رجوع به دأماء و رجوع به دامّاء شود.
