دامنه دار
لغت‌نامه دهخدا
دامنه دار. [ م َ ن َ / ن ِ ] (نف مرکب ) که دامنه دارد. دارای دامنه . || وسیع. پهناور. موسع. با عرض و طول بسیار. ممتد.
- ابری دامنه دار ؛ که دنباله ٔ آن نگسلد.
- ادعای دامنه دار ؛ طولانی .
- اقداماتی دامنه دار ؛ سخت وسیع و ممتد.
- بارانی دامنه دار ؛ که دیر زمان ببارد.
- بحثی دامنه دار ؛ بحثی پردامنه .طولانی .
- تظاهرات دامنه دار ؛ ممتد و وسیع.
- جنگی دامنه دار ؛ که بدرازا کشد. که دیر بپاید.
- فعالیت دامنه دار ؛ ممتد.
- مبارزه ٔ دامنه دار ؛ ممتد. که زود بانجام نکشد.
- ابری دامنه دار ؛ که دنباله ٔ آن نگسلد.
- ادعای دامنه دار ؛ طولانی .
- اقداماتی دامنه دار ؛ سخت وسیع و ممتد.
- بارانی دامنه دار ؛ که دیر زمان ببارد.
- بحثی دامنه دار ؛ بحثی پردامنه .طولانی .
- تظاهرات دامنه دار ؛ ممتد و وسیع.
- جنگی دامنه دار ؛ که بدرازا کشد. که دیر بپاید.
- فعالیت دامنه دار ؛ ممتد.
- مبارزه ٔ دامنه دار ؛ ممتد. که زود بانجام نکشد.
