دامن چیدن

دامن چیدن . [ م َ دَ] (مص مرکب ) قطع کردن و بریدن دامن . || کناره کردن . (آنندراج ) (غیاث ). تلبب . (منتهی الارب ).
- دامن اندرچیدن ؛ دوری کردن . کناره گرفتن . گذشتن :
دامن اندرچین بساط احتشام کس مبین
گردن اندرکش قفای امتحان کس مخور.

خاقانی .

- دامن درچیدن ؛ کناره گرفتن :
تا کی کشی بناز و کشی دامن
دامن دمی ز ناز و کشی درچین .

ناصرخسرو.

اهل فتنه و اصحاب بدعت سر در گریبان کشیدند و از طلب فضول دامن درچیدند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 436).