دامکةلغتنامه دهخدادامکة. [ م ِ ک َ ] (ع اِ) سختی . بلا. یقال : اصابتهم دامکة من دوامک الدهر؛ ای داهیة من دواهیه . ج ، دوامک . (منتهی الارب ). داهیة. (مهذب الاسماء).
