دانش بسیچلغتنامه دهخدادانش بسیچ . [ن ِ ب َ ] (نف مرکب ) که دانش بسیج کند. که علم بسیچد.که دانش فراآرد. که دانش و علم اندوزد : شه از گفت آن مرد دانش بسیچ فروماند بر جای خود پیچ پیچ .نظامی .