داوری مازندرانی

داوری مازندرانی . [ وَ ی ِ زَ دَ ] (اِخ ) شاعرست . او راست :
روزگار و هرچه در وی هست بس ناپایدارست
ای شب هجران تو پنداری برون از روزگاری
آفتابا از درمیخانه مگذر کاین حریفان
یا بنوشندت که جامی یا ببوسندت که یاری .