دأداءة

دأداءة. [ دَ دَ ءَ ] (ع مص ) سخت دویدن شتر یا تیز رفتن . دِئداء. || دویدن اسب . || رفتن بر نشان قدم کسی . || جنبانیدن چیزی را. || ساکن گردانیدن چیزی را. (از لغات اضداد است ) || پوشیدن چیزی را به چیزی . || آواز افتادن سنگ بر مسیل . || ازدحام و انبوهی . || آواز جنبانیدن کودک در گهواره . (منتهی الارب ).