دبة

دبة. [ دُب ْ ب َ ] (ع اِ) دب . (از اقرب الموارد). حال و طریقه و مذهب . (منتهی الارب ). یقال : دعنی و دبتی ؛ ای دعنی و طریقتی . رکب دب فلان و دبة فلان ؛ ای اخذ طریقته . (اقرب الموارد).
- دبة کبری ؛ ستاره ای است از بنات النعش و نزد بعضی دبة صغری هم از بنات النعش است و هرگاه فرق کننددب اکبر و دب اصغر گویند. (منتهی الارب ). رجوع به دب اکبر و دب اصغر شود.