دبرة
لغتنامه دهخدا
دبرة. [ دَ رَ ] (ع اِ) نقیض دولت . (منتهی الارب ). خلاف دولت . دبرت . || پایان کار. || شکست کارزار. (منتهی الارب ). || ظفر. (دهار). || پاره . || خیابان . || یک کرد زمین زراعت . ج ، دَبر. (منتهی الارب ). کرد زمین . ج ،دبار. (مهذب الاسماء). یک پاره زمین . یک تخته زمین .
