دبغ
لغتنامه دهخدا
دبغ. [ دَ ] (ع مص ) پیراستن پوست را. (منتهی الارب ). پاک کردن پوست . پیراستن جلد. دباغة. (منتهی الارب ). پوست پیراستن . (دهار) (تاج المصادر بیهقی ). دِباغ . (منتهی الارب ). || رنگ سبز دادن جامه را. و فی الحدیث : دباغها طهورها. (منتهی الارب ).
