دبه

دبه . [دَب ْ ب َ / ب ِ ] (اِ) شقشقة: ضمز؛ نگاه داشتن شتر دبه را در دهان و نشخوار ناکردن آن . (منتهی الارب ). بعیر ضامز؛ شتر که دبه از دهان بیرون نیارد. (منتهی الارب ). صاحب منتهی الارب در حاشیه نوشته است دبه بمعنی نشخوار است . و من گمان میکنم «دبه » غلط و «ریه » به معنی شقشقه درست باشد در هر دو جا. (یادداشت مؤلف ).