دبیلغتنامه دهخدادبی . [ دُب ْ / دِب ْ بی ی ] (ع اِ) کس : ما بالدار دُبی ؛ نیست در خانه کسی (و بدون کلمه ٔنفی مستعمل نشود). (منتهی الارب ). ما بدار دبی ؛ ای احد. (مهذب الاسماء). ما بالدار دبیج . (منتهی الارب ).
