ترجمه مقاله

درآموختن

لغت‌نامه دهخدا

درآموختن . [ دَ ت َ ] (مص مرکب ) آموختن . آموزاندن . یاد دادن . تعلیم . (دهار) :
مرا باید بچشم آتش برافروخت
به آتش سوختن باید درآموخت .

نظامی .


ستون سرو را رفتن درآموخت
چو غنچه تیز شد چون گل برافروخت .

نظامی .


خردمند ازو دیده بردوختی
یکی حرف در وی نیاموختی .

سعدی .


رجوع به درآموزاندن و آموختن شود. || آموختن . آموزیدن . فراگرفتن . یاد گرفتن . تعلم :
سوی عالم آمد رخ افروخته
همه علم عالم درآموخته .

نظامی .


چه باید چشم دل را تخته بر دوخت
چو نجاری که لوح از زن درآموخت .

نظامی .


گر از من کوکبی شمعی برافروخت
کس از من آفتابی درنیاموخت .

نظامی .


چو خسروتخته ٔ حکمت درآموخت
به آزادی جهان را تخته بردوخت .

نظامی .


رجوع به آموختن شود.
ترجمه مقاله