دراندرزبذ
لغت‌نامه دهخدا
دراندرزبذ. [ دَ اَ دَ ب َ ] (اِ مرکب ) معلم یا مشاور یا مدیر دربار. مستشار دربار. رئیس تشکیلات دربار. و گویا یکی از القاب وزرگ فرمذار بوده است در عهد یزدگرد دوم و لقبی بوده است مشابه «مشارالدوله » یا «نظام الدوله » در قرون جدید. (ایران در زمان ساسانیان چ 2 ص 156، 433 و 544).
