دربادر
لغتنامه دهخدا
دربادر. [ دَ دَ ] (اِ مرکب ) دو در متصل بهم . دو در مجاور هم . دو خانه که مدخل و در ورودی آن دو در مجاورت و پهلوی یکدیگر قرار دارد :
در کوی جهان که خانه ٔ عمر در اوست
همسایه ٔ محنتیم و دربادر غم .
در کوی جهان که خانه ٔ عمر در اوست
همسایه ٔ محنتیم و دربادر غم .
مجیر بیلقانی .