درتافتن

درتافتن . [ دَ ت َ ] (مص مرکب ) تافتن . پیچیدن . || ظاهر شدن . نمایان شدن . (فرهنگ لغات و تعبیرات مثنوی ) :
آب و دانه در قفص گر یافته ست
آن ز باغ و عرصه ای درتافته ست .

مولوی .

|| پرتو افکندن . روشنایی افکندن .