درخت نشاندن
لغتنامه دهخدا
درخت نشاندن . [ دِ رَ ن ِ دَ ] (مص مرکب ) نشاندن درخت . کاشتن درخت . تَاءَکﱡر. تنبیت . (از منتهی الارب ). غَرس . (تاج المصادر بیهقی ) :
درختی نشانم ز یکدانه ای
چراغی برآرم ز پروانه ای .
کسان درخت نشانند و دانه افشانند
بشرط آنکه ببینند مزرعی قابل .
تا درخت نو ننشانید درخت کهن برمکنید. (منسوب به نوشیروان از تاریخ گزیده ).
درختی نشانم ز یکدانه ای
چراغی برآرم ز پروانه ای .
نظامی (از آنندراج ).
کسان درخت نشانند و دانه افشانند
بشرط آنکه ببینند مزرعی قابل .
سعدی .
تا درخت نو ننشانید درخت کهن برمکنید. (منسوب به نوشیروان از تاریخ گزیده ).