دردناکی
لغتنامه دهخدا
دردناکی . [ دَ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی دردناک . دردناک بودن . دردآلود بودن . تفجع :
چه سگ جانم که با این دردناکی
چو سگ داران دوم خونی و خاکی .
|| غمناکی .اندوهگینی :
بر خاک من آن غریب خاکی
نالد به دریغ و دردناکی .
نالنده زروی دردناکی
آمد سوی آن عروس خاکی .
چه سگ جانم که با این دردناکی
چو سگ داران دوم خونی و خاکی .
نظامی .
|| غمناکی .اندوهگینی :
بر خاک من آن غریب خاکی
نالد به دریغ و دردناکی .
نظامی .
نالنده زروی دردناکی
آمد سوی آن عروس خاکی .
نظامی .