درسپردن

درسپردن . [ دَ س ِ پ ُ دَ ] (مص مرکب ) سپردن . تفویض کردن . تسلیم کردن . (ناظم الاطباء). واگذاشتن . ترک کردن :
بی بلا نازنین شمرد او را
چون بلا دید درسپرد اورا.

سنائی (حدیقه ).

|| لو دادن . چغلی کردن . گیر دادن کسی را. (یادداشت مرحوم دهخدا). || فرو بردن :
یکی تیری افکند و در ره فتاد
وجودم نیازرد و رنجم نداد
تو برداشتی آمدی سوی من
همی در سپردی به پهلوی من .

سعدی .

رجوع به سپردن شود.