درعة

درعة. [ دُ ع َ ] (ع اِ) درعة النخل ؛ پیه خرمابن که در ریشه ٔ درخت پوشیده باشد.(منتهی الارب ). پیه خرمابن که از لیف پوشیده باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج ، دُرَع . || هم فی درعة؛ وقتی گویند که گیاه از حوالی آب ایشان رفته باشد. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).