درفشانیلغتنامه دهخدادرفشانی . [ دِ رَ ] (حامص ) درفشان بودن . درخشانی . تلألؤ : چو آفتاب درخشان شود ز چرخ بلندمه چهارده را کی بود درفشانی .(منسوب به منوچهری ).