درمجةلغتنامه دهخدادرمجة. [ دَ م َ ج َ ] (ع مص ) مهر آوردن ناقه بر بچه ٔ خود. (از منتهی الارب ). دربجة. (از اقرب الموارد). و رجوع به دربجة شود.