درنگ پیشه
لغت‌نامه دهخدا
درنگ پیشه . [ دِ رَ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) درنگ کار. صبور و با استقامت . با تحمل و شکیبا. ثابت قدم :
مبارزانی همدست و لشکری هم پشت
درنگ پیشه به فرّ و شتابکار به کر.
شتابکارتر از باد وقت پاداشن
درنگ پیشه تر از کوه وقت پادافراه .
مبارزانی همدست و لشکری هم پشت
درنگ پیشه به فرّ و شتابکار به کر.
فرخی .
شتابکارتر از باد وقت پاداشن
درنگ پیشه تر از کوه وقت پادافراه .
فرخی .
