دره

دره . [ دُرْ رَ ] (ع اِ) درة. مروارید بزرگ . (غیاث ). || یک مروارید. مرواریدی درشت و از جنسی خوب . ج ، دُرّات و دُرَر :
ای صاحبی که کف جود تو روز بزم
خورشید دره ذره و ابرگهر نم است .

سوزنی .

|| ثمره ٔ علیق . (یادداشت مرحوم دهخدا).