دروغان
لغتنامه دهخدا
دروغان .[ دُ ] (اِ) جمع دروغ است . ولی در بیت زیر از مولوی به معنی دروغگویان و کاذبان آمده است . (فرهنگ لغات و تعبیرات مثنوی ). ناراستان . مظاهر کذب :
بر دروغان جمع می آید دروغ
الخبیثات للخبیثین زد فروغ .
بر دروغان جمع می آید دروغ
الخبیثات للخبیثین زد فروغ .
مولوی .