درچدن
لغتنامه دهخدا
درچدن . [ دَ چ ِدَ ] (مص مرکب ) مخفف درچیدن . رجوع به درچیدن شود.
- درچدن دامن ؛ برزدن دامن . آماده و مهیا. و مجهز شدن :
بربسته میان و درزده ناوک
بگشاده عنان و درچده دامن .
- درچدن دامن ؛ برزدن دامن . آماده و مهیا. و مجهز شدن :
بربسته میان و درزده ناوک
بگشاده عنان و درچده دامن .
مسعودسعد.