درگه نشین

درگه نشین . [ دَ گ َه ْ ن ِ ] (نف مرکب ) درگه نشیننده . نشیننده ٔ درگاه . مقیم حضرت . ساکن در خانه :
که درگه نشینان شه را تمام
کفایت شد آن نزل در صبح و شام .

نظامی .