دریاشکاف
لغتنامه دهخدا
دریاشکاف . [ دَرْ ش ِ ] (نف مرکب ) دریاشکافنده . شکافنده ٔ دریا. منقسم کننده ٔ آب دریا به دو سوی آنچنانکه ته آب نمایان شود :
مهدی دجال کش آدم شیطان شکن
موسی دریاشکاف احمد جبریل دم .
قوتی خواهم ز حق دریاشکاف
تا به سوزن برکنم این کوه قاف .
|| دریاگذار.پیماینده ٔ بحر.
مهدی دجال کش آدم شیطان شکن
موسی دریاشکاف احمد جبریل دم .
خاقانی .
قوتی خواهم ز حق دریاشکاف
تا به سوزن برکنم این کوه قاف .
مولوی .
|| دریاگذار.پیماینده ٔ بحر.