دریدگی
لغت‌نامه دهخدا
دریدگی . [ دَدَ / دِ ] (حامص ، اِ) حالت و چگونگی دریده . چاک و شکاف و انشقاق و انخراق و پاره شدگی . (ناظم الاطباء). پارگی . پارگی بدرازا. شکافتگی . خرق . (یادداشت مرحوم دهخدا). عوار. (منتهی الارب ). وهی . (دهار) :
دل کسی به یتیم کسی نمی سوزد
کسی دریدگی جامه شان نمی دوزد.
خِدَف دریدگیهای پیراهن . (منتهی الارب ). خرق ، دریدگی جامه و موزه . (دهار). || بی شرمی . بی شرمی سخت . بی شرمی بغایت . بی شرمی عظیم . بی حیائی . بی حیائی سخت . شوخی . شوخ چشمی . سخت بی حیائی . وقاحت . پرروئی . (یادداشت مرحوم دهخدا). پردلی و شجاعت آمیخته با شوخ چشمی و وقاحت . (فرهنگ لغات عامیانه ).
- پرده دریدگی ؛ بی شرمی . بی حیائی . رجوع به پرده دریدگی در ردیف خود شود.
دل کسی به یتیم کسی نمی سوزد
کسی دریدگی جامه شان نمی دوزد.
(از شعرهای شبیه در تعزیه ).
خِدَف دریدگیهای پیراهن . (منتهی الارب ). خرق ، دریدگی جامه و موزه . (دهار). || بی شرمی . بی شرمی سخت . بی شرمی بغایت . بی شرمی عظیم . بی حیائی . بی حیائی سخت . شوخی . شوخ چشمی . سخت بی حیائی . وقاحت . پرروئی . (یادداشت مرحوم دهخدا). پردلی و شجاعت آمیخته با شوخ چشمی و وقاحت . (فرهنگ لغات عامیانه ).
- پرده دریدگی ؛ بی شرمی . بی حیائی . رجوع به پرده دریدگی در ردیف خود شود.
