در و بام
لغت‌نامه دهخدا
در و بام .[ دَ رُ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) مجموع خانه از اطاق و صحن و بام . خانه و بخش های اساسی آن :
پرتو روی تو تا در خلوتم دید آفتاب
می رود چون سایه هر دم بر در و بامم هنوز.
- بی دروبام ؛ بی روزن و سقف . مسدود و غیر محاط(بر حسب اعتقاد قدما به فلک ) :
سرگشته در این دائره ٔ بی دروبام
ناآمده بر مراد و نارفته به کام .
- دختری دروبام بسته ؛ که مرد ندیده است . بانوچه . (یادداشت مرحوم دهخدا).
پرتو روی تو تا در خلوتم دید آفتاب
می رود چون سایه هر دم بر در و بامم هنوز.
حافظ.
- بی دروبام ؛ بی روزن و سقف . مسدود و غیر محاط(بر حسب اعتقاد قدما به فلک ) :
سرگشته در این دائره ٔ بی دروبام
ناآمده بر مراد و نارفته به کام .
خیام .
- دختری دروبام بسته ؛ که مرد ندیده است . بانوچه . (یادداشت مرحوم دهخدا).
