دزفول

دزفول . [ دِ ] (اِخ ) (شهرستان ...) یکی از شهرستانهای استان ششم کشور است . حدود: از طرف شمال به شهرستان خرم آباد و بروجرد، از جنوب به شهرستان اهواز، از خاور به شهرستان شوشتر، از باختر به شهرستان دشت میشان . هوای شهرستان گرمسیر است درجه ٔ حرارت تابستان متجاوز از 50 درجه می باشد ولی نسبت به شهرستانهای اهواز و خرمشهر خشکتر است . آب مصرفی قرای شهرستان اکثر از رودخانه ٔ دز و قسسمتی از چشمه و چاه تأمین میگردد. قسمت شمالی شهرستان کوهستانی و قسمت مرکزی و جنوبی آن دشت است . مرتفعترین قله ٔ کوههای شمالی بنام قله کوه سالن به ارتفاع 2464 گز و قلعه ٔ کرناس به ارتفاع 2550 گز میباشد. اسامی کوههای شهرستان بشرح زیر است : در بخش سردشت کوههای سالن ، لنگر، برآفتاب ، دز، تفتان ، و در بخش اندیمشک کوههای تنگوان ، هداو، کرناس . رودخانه های مهم شهرستان ، رودخانه ٔ دز و رودخانه ٔ کرخه است . رجوع به هریک از این دو نام در ردیف خود شود. بادی که در این شهرستان از طرف جنوب خاوری می وزد مرطوب است تابستان هوا را گرم و زمستان معتدل مینماید و باد شمال غربی تابستان هوا را معتدل و زمستان سرد مینماید. این شهرستان از چهار بخش بنام مرکزی ، اندیمشک ، شوش ، سردشت تشکیل شده است . مجموع قرای شهرستان 206 قریه و نفوس آن در حدود 111 هزار تن است . زبان مادری لری بختیاری است . راه آهن سرتاسری کشور از قسمت جنوب باختری شهرستان بین بخشهای اندیمشک و شوش میگذرد. راه شوسه ٔ دزفول از اندیمشک منشعب میگردد. بخش دزفول از 77 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل شده جمعیت آن 21هزارتن است و قرای مهم آن بشرح زیر می باشد: کوتیون ،چقاسبز، نجف آباد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).