دستارخوانچی
لغتنامه دهخدا
دستارخوانچی . [ دَ خوا / خا ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) متصدی دستارخوان . آنکه بر دستارخوان نظارت کند :
دلبر دستارخوانچی جان بجانش می کنم
سر به بالش می کشم دستار خوانش می کنم .
دلبر دستارخوانچی جان بجانش می کنم
سر به بالش می کشم دستار خوانش می کنم .
سیفی (از آنندراج ).