دستجة

دستجة. [ دَ ت َ ج َ ] (معرب ، اِ) معرب دسته ٔ فارسی است . ج ، دساتج . (از منتهی الارب ) (از مهذب الاسماء). مأخوذ از دسته ٔ فارسی . آغوش . (ناظم الاطباء). دسته . (منتهی الارب ). «حزمة» و بسته و دسته . (از اقرب الموارد). || دسته : دستجه ٔ هاون ؛ دسته ٔ هاون : و أصله (اصل لوف )... یشبه دستجة الهاون .(قانون ابوعلی سینا چ طهران ص 204 مفردات ). || ظرف بزرگ از شیشه و زجاج . (از اقرب الموارد).