دستیجلغتنامه دهخدادستیج . [ دَ ] (معرب ، اِ) معرب دستی . ظرفی است که با دست جابجا شود. (از اقرب الموارد). آوندی است که آنرا به دست توان برداشت . (منتهی الارب ). و رجوع به دستی شود. || دسته و قبضه . (ناظم الاطباء).
