دست کوفتن

دست کوفتن . [ دَ ت َ ] (مص مرکب ) ضربت زدن به دست . || کوبیدن دستها به یکدیگر. بهم زدن دو کف دست تا آوا برآید :
گر باد خیزد ای عجب از دست کوفتن
ازدست کوب خصم مرا باد سرد خاست .

خاقانی .

|| توسعاً دست زدن . صفق : حباب بر سطح آب رقص می کرد درخت انجیر پنجه گشاده دست می کوفت . (منشآت خاقانی چ دانشگاه ص 4).